Tokom protekle godine, nastavljeni su razgovori u sklopu Anglikansko – pravoslavnog ekumenskog dijaloga.
Ova saradnja ima bogatu istoriju i datira još iz vremena Engleske reformacije, kada su dve crkve međunjobno priznale i prepoznale zajedničko apostolsko nasleđe. Tako, Kenterberijski arhiepiskop Kranmer je u Knjigu zajedničke molitve iz 1549. (štivo koje je, pored Svetog pisma, najznačajnije za Anglikanski svet), uvrstio i istpčno-pravoslavne molitve. Međusobno uvažavanje između Anglikanaca i, naročito, Ruske pravoslavne crkve, nastavlja se kroz vekove, preko episkopa Graftona i patrijarha Tihona, pa sve do arhiepiskopa Remzija i patrijarha Alekseja.
Oktobra 2012.godine, mitropolit Ilarion posetio je bogosloviju Nasota u Biskonsinu, SAD. Ova bogoslovija, za koju se smatra da je jedna od najkonzervativnijih teoloških škola u anglikanskoj tradiciji, osnovana je 1842, od strane aktivista Oksfordoskog pokreta, koji teže da povrate katoličansku tradiciju. Postala je cantar takkozvane ‘Visoke crkve’ u SAD. NjEgova svetost patrijarh moskovski i cele Rucije Tihon je, na inicijativu episkopa Graftona, dobio i počasni doktorat na ovoj bogosloviji.
Prošle godine održan je sastanak arhiepiskopa Biča i mitropolita Ilariona na bogosloviji Svetog Vladimira u Nju Jorku, u cilju daljeg ekumenskog dijaloga. Obojica crkvenih velikodostojnika izrazila su zadovoljstvo sastankom i želju za daljim produbljivanjem saradnje, kako bi zajedno radili u službi Evanđelja.
Na poziv ruskog Patrijarha Kirila, arhiepiskop Anglikanske crkve u Severnoj Americi Folej Bič je sa delegacijom, prisustvovao formalnom ekumenskom sastanku sa Ruskom pravoslavnom crkvom u Moskvi. Pre početka sastanak sa mitropolitom Ilarionom, predsedavajućim Odeljenja za spoljne poslove Ruske pravoslavne crkve, delegacija je posetila manastir Svete Trojice i Svetog Sergeha. Patrijarh Kiril je zvanično primio delegaciju u svojoj rezidenciji i zahvalio se Anglikanskoj crkvi u Severnoj Americi na hrabrom izvršavanju misije usred izazova povećanog sekularizma i religijskih kompromisa. ‘Vaša crkva je prošla kroz veoma težak period svoje istorije. Verni su imali hrabrosti i volje da odgovore na velika iskušenja. Postoje dva modela ponašanja crkve i hrišćana. Jedan je poslušnost sekularnoj vlasti i moćnim uticajima društvenog razvoja. Drugi model obuhvata sposobnost da se govori istina i da se ostane veran hriššanskoj poruci’. Patrijarh je pohvalio Anglikansku crkvu u Severnoj Americi za očuvanje i održanje hrišćanskog učenja i naročito naglasio značaj toga u svetlu novih, liberalnih tendencija u crkvama i u teologiji.
Za kraj, možemo zaključiti da najveće hrišćanske denominacije, kao štu su Ruska pravoslavna crkva i Rimokatolička crkva prepoznaju Arhiepiskpa Biča kao autentičnog predstavnika anglikanizma u Severnoj Americi.
Zoran Minić, advokat