Neoprotestantizam obuhvata različite verske tradicije nastale iz ogranaka reformacije tokom XIX i XX veka kao što su nazareni, adventisti, baptisti, pentekostalci. Kao termin, neoprotestantizam uključuje one verske zajednice koje imaju odredjene zajedničke karakteristike,a koje se sa druge strane po odredjenim učenjima i hronološki, razlikuju od tradicionalnih protestantskih zajednica iz kojih su izvorno nastale.
Protestantizam je treća najveća hrišćanska veroispovest na planeti. Pojam protestantizma obuhva širok raspon teoloških i socijalnih perspektiva i vidova organizacije, ali je osnovno da protestantske crkve imaju korene u protestantskoj reformaciji u Evropi iz 16.veka.
Protestantizam (ili protestantska Reformacija): u početku reformska struja unutar Rimokatoličke crkve, koja se potom zasebno organizovala kao protestni pokret protiv korupcije Rimokatoličke crkve i njenih “srednjovekovnih izmišljotina”. Naziv Protestantizam dolazi od stava nekoliko knezova nemačkih država koji, u ime Luterove vere, protestuju na Sastanku u Špejeru (Speyer) 1529. god. protiv odluke Karla V da prisilno ubedi Lutera da se odrekne svojih ideja.