Anglikanska slobodna zajednica
Slobodna protestantska episkopalna crkva
“Episkopalna slobodna crkva”
BITI ANGLIKANAC ZNAČI:
+ Biti deo Hristove crkve, bez isključivanja ili izolacije od drugih hrišćana.
+ Učestvovati u životu Božjeg naroda, u svoj njegovoj sreći i žalosti.
+ Pripadati zajednici u kojoj se sve osobe poštuju uz uvažavanje njihove individualnosti i gde mogu da koriste svoje darove.
+ Pridržavati se teoloških učenja zasnovanih na Svetom pismu i tradiciji, uz upotrebu inteligencije i razuma pri njihovom razumevanju.
+ Pokazati spremnost da se proslavi jedinstvo u različitosti.
+ Shvatiti Sveto pismo ozbiljno, pritom ne verujući da se svaki tekst mora tumačiti bukvalno.
+ Više vrednovati imanje slobode u Hristu od nametnutog jednoumlja.
+ Osetiti predanost i poštovanje prema sakramentima, bez pokušaja da se definiše svaka tačka koja se odnosi na ove tajne.
+ Smatrati svedočenje za Hrista dužnošću i privilegijom svih krštenih ljudi.
+ Imati jaka moralna načela (sve što je dobro i što izgrađuje) i izbegavati moralizam (koji definiše spasenje kao posledicu nečijeg ponašanja, a ne kao Hristovo delo).
+ Učestvovati u apostolskom nasleđu, verovati u Hristovo evanđelje.
+ Biti deo stare i svete istorije, koja se obnavlja svaki dan.
+ Verovati da crkva pripada svima nama i da svako ima privilegiju da je podrži u skladu sa svojim mogućnostima.
+ Učestvovati u administraciji i upravljanju crkvom u skladu sa utvrđenim poretkom.
+ Pripadati međunarodnoj, interkulturalnoj i međurasnoj porodici koja svedoči evanđelje u celom svetu, kao što je Isus Hrist i zapovedio.
Protestantizam se kao termin danas koristi da se napravi razlika sa drugim pravcima u hrišćanstvu, kao što su rimokatolicizam i pravoslavlje. Mi tvrdimo da smo ona ista Slobodna protestantska episkopalna crkva, koja je osnovana 1897. godine, kao i da smo nastavili tradiciju održavanjem neprekinute istorijske veze, kroz reformaciju i Crkvu Engleske, sa Hristovom crkvom iz najranijeg hrišćanskog perioda. Slobodna protestantska episkopalna crkva je deo jedne, svete, katoličke i apostolske hrišćanske crkve. Nastavlja verovanja, načela, učenja i prakse ranih hrišćana. Reč “slobodna” u imenu crkve izražava duh originalnosti, otvorenosti i poverenja – duh prvih hrišćanskih zajednica. Ova crkva nastavlja praktikovanje osnovnih hrišćanskih tradicija, pružajući otvoreno pričešće svim krštenim hrišćanima. Važan momenat u istoriji naše crkve predstavlja priznavanje Slobodne protestantske episkopalne crkve, od strane britanske vlade, kao legalne denominacije osnovane u skladu sa zakonom. Do toga je došlo nakon što je istraženo poreklo crkvenih naloga i službi koje se koriste za ređenja i posvećenja, a koji se zasnivaju na Knjizi zajedničke molitve iz 1662. godine. Ova crkva se nalazi pod duhovnom nadležnošću episkopa koji se smatra za „prvog među jednakima“ i očekivana je kanonska poslušnost. Od kada je osnovana naša crkva, postoji običaj da svi episkopi i vođe kolegijuma najmanje jednom mesečno obaveštavaju ovog „prvog “ episkopa o svim svojim eparhijskim aktivnostima. To zahteva naš crkveni Ustav i kanoni.
***
Succession of primuses
- Leon Chechemian(“Mar Leon”) (lived 1848- 1920) served as primus of FPEC from the formation of FPEC on 2 November 1897 until 30 December 1900
- Charles Isaac Stevens (“Mar Theophilus I”) (second patriarch of the Ancient British Church, from 1889 onwards) (lived 1835-1917) served as primus of FPEC from 30 December 1900 until his death on 2 February 1917
- James Martin (“Mar Jacobus I Antipas”) (third patriarch of the Ancient British Church) (lived 1843-1919) served as primus of FPEC from 1917 until his death on 29 October 1919
- Andrew Charles Albert McLagan (“Mar Andries I”) (fourth patriarch of the Ancient British Church) (lived 1851-1928) served as primus of FPEC from 1919 until his death on 16 October 1928
- Herbert James Monzani-Heard (“Mar Jacobus II”) (fifth patriarch of the Ancient British Church)(lived 1861-1947) served as primus of FPEC from 1930 until 18 May 1939 (continued as patriarch of the Ancient British Church until 29 January 1945)
- William Hall (lived 1890-1959) served from 18 May 1945 until his death on 9 October 1959
- Charles Dennis Boltwood (lived 1889-1985) had been elected (circa 1951/1954) to succeed Wm Hall. However, Boltwood did not actually become primus until Hall’s death on 9 October 1959, then serving until 17 October 1978
- Albert John Fuge (Snr) (lived 1911-1982) served from 1978 until his death on 30 April 1982 (Note: Horst Block led as schismatic group from circa 1978 until his death in 2008; Peter Leers then led this group until the schism was healed in 2011)
- Charles Dennis Boltwood served pro-tem as ‘Primus-Emeritus’ for an interim period of nine weeks from Fuge’s death on 30 April 1982 until 7 July 1982
- Charles Kennedy Moffatt (lived 1907-1989) served from 7 July 1982 until his death on 7 November 1989
- Edwin Duane Follick (born 1935) was the senior serving bishop at the time of Moffatt’s death. In 1994, Follick was recognised as Primus and as having been Primus from 7 November 1989. Follick retired on 5 February 2015.
- Richard Arthur Palmer from 5 February 2015
HISTORY OF THE CHURCH:
http://www.anglicanfreecommunion.org.uk/History.htm
http://www.anglicanfreecommunion.org.uk/History2.htm